INSPIRUJĄCE KOBIETY W MUZYCE

Lhasa de Sela

Tommy Virga (starszy inspektor muzyczny)

Lhasa de Sela była inspirującą amerykańsko-kanadyjską artystką, która śpiewała i pisała po angielsku, hiszpańsku i francusku. Potrafiła wyrazić swoje uczucia i życie poprzez muzykę, która przenikała do wielu różnych kultur i gatunków, w tym do meksykańskich i cygańskich melodii ludowych. Zaczęła śpiewać w barach jako młoda dziewczyna i stała się inspiracją, która w ciągu swojego krótkiego pobytu wśród nas poruszyła dusze milionów ludzi. Lhasa niestety zmarła na raka piersi w 2010 roku.

Lhasa zainspirowała mnie emocjonalnie już w młodym wieku. Jej uduchowiony głos, poetyckie teksty i nawiedzające melodie potrafiły wywołać we mnie głębokie emocje szczęścia, smutku i refleksji. Lhasa miała również silne zaangażowanie w sprawiedliwość społeczną i prawa człowieka. Była zdecydowaną zwolenniczką praw kobiet, co przeniosło się kaskadowo na jej muzykę, poruszającą takie kwestie jak przemoc wobec kobiet i walka o ich równouprawnienie. Była też gorącą orędowniczką praw rdzennych, migrantów i środowiska.

Ulubione utwory Tommy’ego :

„El Desierto” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do sprawdzenia:
🎵 Powstanie
🎵 La Marée Haute

Angélique Kidjo

Amy Frishkey (kierownik muzyczny)

Wszechstronność i aktywizm od ponad czterdziestu lat są siłą napędową kariery wielokrotnie nagradzanego benińskiego muzyka Angélique Kidjo.

W dzieciństwie uważnie słuchała zespołu swoich braci i ich kolekcji płyt z amerykańskim soulem. Jako nastolatka, ojciec rzucił jej wyzwanie, by pisała piosenki, które budują mosty i uczą akceptacji. Od czasu przybycia do Francji w wieku dwudziestu kilku lat jako uchodźca, błyszczy w różnych gatunkach muzycznych, takich jak jazz, western classical, R&B, afropop, salsa latynoska i reggae. Zeszłoroczny album Kidjo, Mother Nature, przyciąga młodszą publiczność dzięki współpracy ze wschodzącymi afrykańskimi talentami, takimi jak Burna Boy, Sampa the Great i Zeynab.

Upodmiotowienie kobiet jest stałym tematem w twórczości Kidjo. Dzięki kontaktom z działaczami takimi jak Winnie Mandela, muzykami Aretha Franklin i Miriam Makeba oraz zaangażowaniu matki w kampanie na rzecz praw wyborczych i przeciwko przemocy domowej, stała się zagorzałą feministką. W 2006 r. Kidjo założyła własną fundację Batonga, której celem jest pomoc dziewczętom w Afryce w zdobyciu średniego wykształcenia. W tym samym czasie dołączyła do kobiecej supergrupy muzyków z Afryki Zachodniej, znanej jako Les Amazones d’Afrique, utworzonej w celu prowadzenia kampanii na rzecz równouprawnienia płci, i wydała album République Amazone.

Choć od dawna znałem Kidjo i programowałem jej muzykę w ramach oferty Mood, takiej jak African Rhythms czy Destinations, jej występ w Austin City Limits w styczniu 2016 r. oraz szczery wywiad z dziennikarką Ann Powers na SXSW 29 czerwca tego samego roku sprawiły, że stałem się jej zagorzałym fanem. Od tamtej pory uważam ją za wzór i przewodnika.

Ulubione utwory Amy :

„Fired Up” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do sprawdzenia:
🎵 Dombolo (Les Amazones d’Afrique feat. Angélique Kidjo)
🎵 Kelele

Karen Carpenter

Barry McPhillips (Dyrektor Działu Kreatywnego, International)

Karen Carpenter była amerykańską piosenkarką i perkusistką, która obok swojego starszego brata Richarda tworzyła połowę rodzeńskiego duetu Carpenters. Dysponując charakterystycznym trzyoktawowym kontraltem, była chwalona przez rówieśników za swoje umiejętności wokalne. Ostateczna śmierć Carpenter na skutek niewydolności serca związanej z jej wieloletnim zmaganiem się z anoreksją zwiększyłaby później świadomość na temat zaburzeń odżywiania i dysmorfii ciała oraz ich możliwych przyczyn.

W latach 70-tych Karen była pionierką równouprawnienia kobiet, zwłaszcza w przemyśle muzycznym. Rodzice Karen mieli nadzieję, że talent muzyczny brata Karen, Richarda, zostanie doceniony i że wejdzie on do biznesu muzycznego. Nie byli jednak przygotowani na sukces Karen, w którym okazała się jedną z najbardziej kultowych artystek świata.

Uważa się, że wpływ Karen na inne utalentowane wokalistki doprowadził do rozpoczęcia kariery Madonny, Sheryl Crow, Pat Metheny, Kim Gordon z Sonic Youth, Shanii Twain, Natalie Imbruglia i k.d. Lang.

Ulubione utwory Barry’ego :

„Close To You” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do sprawdzenia:
🎵 Deszczowe dni i poniedziałki
🎵 We’ve Only Just Begun

Chavela Vargas

Alex Espinosa (starszy kierownik muzyczny)

Dorastając w meksykańskim domu, słuchałem wszystkich rodzajów muzyki latynoskiej, od Rancheras po Mariachi. Moja mama puszczała swoją ulubioną muzykę, która zawsze przypominała jej rodzinne miasto w Meksyku. Artystą, który zawsze wyróżniał się emocjonalnym wpływem na moją mamę, była muzyka Chaveli Vargas. Isabel Vargas Lizano, która nosiła pieszczotliwe imię Chavela, urodziła się i wychowała w Kostaryce. Po rozwodzie rodziców wyemigrowała do Meksyku, by w wieku 17 lat rozpocząć karierę muzyczną. Tam, w męskim środowisku, grała własną muzykę na ulicach miasta Meksyk, nosząc męskie spodnie i poncho, próbując wtopić się w otoczenie. W tym czasie zaprzyjaźniła się z lokalnymi artystami i promotorami klubów. Jej styl muzyczny, obejmujący przejmujące wykonania rancheras z domieszką mariachi, sprawił, że stała się sławna w całym kraju, z którego pochodzi, i przez wielu podziwiana. Zawsze czułam, że moja mama ma szczególny związek z Chavelą, ponieważ ona również w młodości wyemigrowała do innego kraju. Chavela Vargas niestety odeszła w 2013 roku w wieku 94 lat, ale jej muzyka zawsze żyła i będzie żyć dalej.

Ulubione utwory Alexa :

„Chavela Vargas” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do sprawdzenia:
🎵 Anillo de Compromiso
🎵 Juan Charrasqueado

Anaïs Mitchell

Molly Chen (badaczka muzyki)

Anaïs Mitchell to amerykańska folkowa piosenkarka/piosenkarka/ dramatopisarka, która dorastała w przekonaniu, że jeśli uda się napisać wystarczająco dobrą piosenkę, można zmienić świat. Wychowana na folkowych balladach i muzyce protestu, zainspirowana przez inne odważne songwriterki (Ani DiFranco, Tori Amos, Dar Williams) i napędzana przez polityczny aktywizm, Mitchell wcześnie zaczęła pisać własne piosenki i od tego czasu wydała 8 albumów studyjnych.

Czwarty długogrający album Mitchella, Hadestown, był społeczno-politycznym retellingiem greckiego mitu o Orfeuszu i Eurydyce. Opera ludowa, której akcja rozgrywa się w Ameryce w czasach depresji gospodarczej, porusza tematykę zmian klimatycznych i nierówności ekonomicznych, służąc jako krytyka kapitalizmu i eksploatacji środowiska. Z muzyką, tekstami i książką napisaną przez Mitchella, musical w końcu został otwarty na Broadwayu i zdobył 8 nagród Tony (w tym Best Musical i Best Original Score) z 14 nominacji, a także nagrodę Grammy za Najlepszy Album Teatru Muzycznego. Musical współpracował również z Natural Resources Defense Council i od tego czasu stał się najdłużej granym spektaklem w Walter Kerr Theatre.

Mitchell został niedawno uznany za jednego ze 100 najbardziej wpływowych ludzi Time’a, jest także członkiem nominowanej do Grammy folkowej supergrupy Bonny Light Horseman. Jako fan jej twórczości we wszystkich jej odsłonach, jestem zdumiony talentem muzycznym Mitchell i oczywiście, jako fan muzyki w ogóle, wierzę w ideę wykorzystania sztuki jako sposobu na napędzanie koniecznych zmian i jestem nią zainspirowany.

Molly’s Favorite Tracks :

„Pasterz” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do sprawdzenia:
🎵 Any Way The Wind Blows
🎵 Epic, Pt. 1

Marin Aslop

Erin Yousef (kierownik, nadzór muzyczny)

Światowej sławy dyrygentka Marin Alsop zapisała się w historii jako pierwsza kobieta na stanowisku dyrektora muzycznego dużej amerykańskiej orkiestry symfonicznej, gdy w 2005 r. została mianowana dyrektorem muzycznym Baltimore Symphony.

Po pierwszym koncercie Leonarda Bernsteina zainspirowana dziewięcioletnia Alsop powiedziała swojemu nauczycielowi skrzypiec, że też chciałaby zostać dyrygentem. Nauczycielka powiedziała jej, że nie, że dziewczynki nie mogą być dyrygentkami. Bernstein stał się jej mentorem, a Alsop, pomimo seksizmu i dyskryminacji, które wciąż istnieją w tej dziedzinie, może się poszczycić wspaniałą karierą. Współpracowała z czołowymi orkiestrami na świecie, w tym z London Philharmonic i London Symphony Orchestra, orkiestrą La Scala i Orchestre de Paris. Pełniła funkcję dyrektora muzycznego brazylijskiej Orkiestry Symfonicznej São Paulo, a obecnie jest głównym dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Radia Wiedeńskiego ORF oraz głównym dyrygentem i kuratorem chicagowskiego Ravinia Festival, gdzie jest kuratorem i dyrygentem letnich rezydencji Chicagowskiej Orkiestry Symfonicznej.

Jej niezwykła kariera stała się inspiracją dla filmu dokumentalnego „The Conductor”, a dla mnie, jako klasycznie wykształconego muzyka i kobiety, inspirujące jest widzieć kobietę, która osiągnęła taką rangę w tym, w dużej mierze zdominowanym przez mężczyzn, obszarze świata muzyki klasycznej.

Ulubione utwory Erin :

„Medytacja nr 1” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do sprawdzenia:
🎵 TANIEC, I. kiedy jesteś rozbita
🎵 Kandyd: Uwertura

Mylène Farmer

Rachel Jaques (zastępca kierownika muzycznego)

Mylène Farmer to odnosząca sukcesy kanadyjsko-francuska piosenkarka i autorka tekstów, której kariera trwa już prawie 40 lat. W samej Francji sprzedała ponad 30 milionów płyt i jest jedną z najbardziej utytułowanych artystek wszech czasów w tym kraju.

Od początku kariery jej teksty piosenek niosą ze sobą motywy kobiecego upodmiotowienia i integracji. W rezultacie była potężnym głosem dla wielu kobiet, a także wielu osób ze społeczności LGBTQ. Poprzez swoją muzykę i wspaniałe, filmowe teledyski, Mylène staje w obronie kobiet i walczy o wszystkie odcienie kobiecości; od wezwania do miłości dla wszystkich kobiet w hymnie „XXL” do walki o kobiety w teledysku do „California”, jak również przedstawiając kobiety jako wojowniczki i będąc swoją własną zbawicielką w teledysku do „F*** Them All”. Mylène jest artystką, która nie boi się mówić o czasami trudnych tematach, a piosenki takie jak jej wydanie z 2018 roku „Désobéissance” toutuje przypomnienie o nieposłuszeństwie i staniu bez strachu przed kwestionowaniem pomysłów w celu dokonania pozytywnej zmiany.

W trakcie swojej kariery bawiła się ideami dotyczącymi płci, androgynii i podważała wyobrażenia o tym, jakie powinny być kobiety. Mylène wywarła na mnie ogromny wpływ zarówno muzyczny, jak i osobisty, zawsze była głosem wzmocnienia i inspiracji, do którego powracam raz po raz.

Rachel’s Favorite Tracks :

„Dessine-moi un mouton” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do sprawdzenia:
🎵 Sans logique
🎵 XXL