INSPIRUJĄCE KOBIETY W MUZYCE

Lhasa de Sela

Tommy Virga (starszy inspektor muzyczny)

Lhasa de Sela była inspirującą amerykańsko-kanadyjską artystką, która śpiewała i pisała po angielsku, hiszpańsku i francusku. Potrafiła wyrazić swoje uczucia i życie poprzez muzykę, która przenikała do wielu różnych kultur i gatunków, w tym do meksykańskich i cygańskich melodii ludowych. Jako młoda dziewczyna stawiała swoje pierwsze kroki śpiewając w barach i z czasem stała się inspiracją, która w ciągu swojego krótkiego pobytu wśród nas poruszyła dusze milionów ludzi. Lhasa niestety zmarła na raka piersi w 2010 roku.

Lhasa zainspirowała mnie emocjonalnie już w młodym wieku. Jej uduchowiony głos, poetyckie teksty i porywające melodie potrafiły wywołać we mnie silne emocje: szczęścia, smutku, czy refleksji. Lhasa była również głęboko zaangażowana w kwestie sprawiedliwości społecznej i praw człowieka. Była zdecydowaną orędowniczką praw kobiet, co przeniosło się kaskadowo na jej muzykę. Poruszała w niej takie kwestie jak przemoc wobec kobiet oraz walka o ich równouprawnienie. Była też gorącą orędowniczką praw ludności rdzennych, migrantów i ochrony przyrody.

Ulubione utwory Tommy’ego :

„El Desierto” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do przesłuchania:
🎵 Rising
🎵 La Marée Haute

Angélique Kidjo

Amy Frishkey (kierownik muzyczny)

Wszechstronność i aktywizm od ponad czterdziestu lat są siłą napędową kariery wielokrotnie nagradzanej benińskiej artystki Angélique Kidjo.

W dzieciństwie uważnie słuchała płyt zespołu swoich braci i ich kolekcji płyt z amerykańskim soulem. Kiedy była nastolatką, ojciec rzucił jej wyzwanie, by pisała piosenki, które łączą ludzi i uczą akceptacji. Od czasu przybycia do Francji w wieku dwudziestu kilku lat jako uchodźca, błyszczy w różnych gatunkach muzycznych, takich jak jazz, western classical, R&B, afropop, salsa latynoska i reggae. Zeszłoroczny album Kidjo, Mother Nature, przyciąga młodszą publiczność dzięki współpracy ze wschodzącymi afrykańskimi talentami, takimi jak Burna Boy, Sampa the Great i Zeynab.

Upodmiotowienie kobiet jest stałym tematem w twórczości Kidjo. Dzięki inspiracjom takimi działaczami jak Winnie Mandela, czy muzykami jak Aretha Franklin i Miriam Makeba oraz zaangażowaniu matki w kampanie na rzecz praw wyborczych i przeciwko przemocy domowej, stała się zagorzałą feministką. W 2006 r. Kidjo założyła własną fundację Batonga, której celem jest pomoc dziewczętom w Afryce w zdobyciu średniego wykształcenia. W tym samym czasie dołączyła do kobiecej supergrupy muzyków z Afryki Zachodniej, znanej jako Les Amazones d’Afrique, utworzonej w celu prowadzenia kampanii na rzecz równouprawnienia płci i wydała album République Amazone.

Choć od dawna znałam Kidjo i zamieszczałam jej muzykę w ofercie Mood, takiej jak African Rhythms czy Destinations, jej występ w Austin City Limits w styczniu 2016 r. oraz szczery wywiad z dziennikarką Ann Powers na SXSW 29 czerwca tego samego roku sprawiły, że stałam się jej zagorzała fanką. Od tamtej pory uważam ją za wzór i przewodnika.

Ulubione utwory Amy :

„Fired Up” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do przesłuchania:
🎵 Dombolo (Les Amazones d’Afrique feat. Angélique Kidjo)
🎵 Kelele

Karen Carpenter

Barry McPhillips (Dyrektor Działu Kreatywnego, International)

Karen Carpenter była amerykańską piosenkarką i perkusistką, która wspólnie ze swoim starszym bratem Richardem tworzyła duet Carpenters. Była chwalona przez rówieśników za swoje umiejętności wokalne, którzy doceniali również jej charakterystyczny trzyoktawowy kontralt, Ostateczna śmierć Carpenter na skutek niewydolności serca związanej z jej wieloletnią walką z anoreksją ostatecznie zwiększyła świadomość na temat zaburzeń odżywiania i dysmorfii ciała oraz ich możliwych przyczyn.

W latach 70-tych Karen była pionierką równouprawnienia kobiet, zwłaszcza w przemyśle muzycznym. Rodzice Karen mieli nadzieję, że talent muzyczny jej brata Richarda zostanie doceniony i że wejdzie on do biznesu muzycznego. Nie byli jednak przygotowani na sukces Karen, który uczynił ją jedną z najbardziej kultowych artystek świata.

Uważa się, że wpływ Karen na inne utalentowane wokalistki doprowadził do rozpoczęcia karier przez takich artystów jak Madonna, Sheryl Crow, Pat Metheny, Kim Gordon z Sonic Youth, Shania Twain, Natalie Imbruglia i k.d. Lang.

Ulubione utwory Barry’ego :

„Close To You” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do przesłuchania:
🎵 Rainy Days and Mondays
🎵 We’ve Only Just Begun

Chavela Vargas

Alex Espinosa (starszy kierownik muzyczny)

Dorastając w meksykańskim domu, słuchałem wszystkich rodzajów muzyki latynoskiej, od Rancheras po Mariachi. Moja mama puszczała swoją ulubioną muzykę, która zawsze przypominała jej rodzinne miasto w Meksyku. Mama zdawała się reagować najbardziej emocjonalnie na muzykę Chaveli Vargas. Isabel Vargas Lizano, która nosiła pieszczotliwe imię Chavela, urodziła się i wychowała na Kostaryce. Po rozwodzie rodziców wyemigrowała do Meksyku, by w wieku 17 lat rozpocząć karierę muzyczną. Tam, w męskim środowisku, grała własną muzykę na ulicach miasta Meksyk, nosząc męskie spodnie i poncho, próbując się wtopić w ten sposób w swoje otoczenie. W tym czasie zaprzyjaźniła się z lokalnymi artystami i promotorami klubów. Jej styl muzyczny, obejmujący przejmujące wykonania rancheras z domieszką mariachi, sprawił, że stała się sławna i podziwiana w swojej nowej ojczyźnie. Zawsze czułem, że moja mama ma szczególny związek z Chavelą, ponieważ ona również w młodości wyemigrowała do innego kraju. Chavela Vargas niestety odeszła w 2013 roku w wieku 94 lat, ale jej muzyka nigdy nie przeminie.

Ulubione utwory Alexa :

„Chavela Vargas” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do przesłuchania:
🎵 Anillo de Compromiso
🎵 Juan Charrasqueado

Anaïs Mitchell

Molly Chen (Riserczer Muzyki)

Anaïs Mitchell to amerykańska folkowa piosenkarka, piosenkopisarka i dramatopisarka, która dorastała w przekonaniu, że jeśli uda się napisać wystarczająco dobrą piosenkę, można zmienić świat. Wychowana na folkowych balladach i protest songach, zainspirowana przez inne odważne piosenkopisarki (Ani DiFranco, Tori Amos, Dar Williams) i napędzana przez polityczny aktywizm, Mitchell zaczęła wcześnie pisać własne piosenki i od tego czasu wydała 8 albumów studyjnych.

Czwarty longplay Mitchell o nazwie Hadestown, był reinterpretacja greckiego mitu o Orfeuszu i Eurydyce o współczesnym zabarwieniu społeczno-politycznym. Opera ludowa, której akcja rozgrywa się w Ameryce w czasach depresji gospodarczej, porusza tematykę zmian klimatycznych i nierówności ekonomicznych, służąc jako krytyka kapitalizmu i eksploatacji środowiska naturalnego. Z muzyką, tekstami i książką napisaną przez Mitchell, musical w końcu został wystawiony na Broadwayu i zdobył 8 nagród Tony (w tym Best Musical i Best Original Score) z 14 nominacji, a także nagrodę Grammy za Najlepszy Album Teatru Muzycznego. Musical uzyskał partnerstwo Rady Ochrony Środowiska Naturalnego i od tego czasu stał się najdłużej granym spektaklem w Walter Kerr Theatre.

Mitchell została niedawno uznana za jednąze 100 najbardziej wpływowych ludzi Time’a, jest także członkiem nominowanej do Grammy folkowej supergrupy Bonny Light Horseman. Jako fan jej twórczości we wszystkich jej odsłonach, jestem oszołomiony talentem muzycznym Mitchell, zainspirowany nią i oczywiście, jako fan muzyki w ogóle, wierzę w ideę wykorzystania sztuki jako sposobu napędzania koniunktury koniecznych zmian.

Ulobione utwory Molly:

„Shepherd” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do przesłuchania:
🎵 Any Way The Wind Blows
🎵 Epic, Pt. 1

Marin Aslop

Erin Yousef (kierownik, nadzór muzyczny)

Znana w świecie Marin Alsop w roku 2005 stała się pierwszą w historii kobietą na stanowisku kierowniczym dużej amerykańskiej orkiestry symfonicznej, kiedy otrzymała nominację na dyrektora muzycznego Baltimore Symphony.

Po swoim pierwszym koncercie Leonarda Bernsteina zainspirowana dziewięcioletnia Alsop powiedziała swojemu nauczycielowi skrzypiec, że też chciałaby zostać dyrygentem. Nauczycielka powiedziała jej, że dziewczynki nie mogą być dyrygentkami. Bernstein stał się jej mentorem, a Alsop, pomimo seksizmu i dyskryminacji, które wciąż istnieją w tej dziedzinie, może się poszczycić wspaniałą karierą. Współpracowała z czołowymi orkiestrami na świecie, w tym z London Philharmonic i London Symphony Orchestra, orkiestrą La Scala i Orchestre de Paris. Pełniła funkcję dyrektora muzycznego brazylijskiej Orkiestry Symfonicznej São Paulo, a obecnie jest głównym dyrygentem Orkiestry Symfonicznej Radia Wiedeńskiego ORF oraz głównym dyrygentem i dyrektorem muzycznym chicagowskiego Ravinia Festival, gdzie dyryguje oraz odpowiada za repertuar letnich występów Chicagowskiej Orkiestry Symfonicznej.

Jej niezwykła kariera stała się inspiracją dla filmu dokumentalnego „Dyrygent”, a dla mnie, jako klasycznie wykształconego muzyka i kobiety, inspirujące jest widzieć kobietę, która osiągnęła taką rangę w tym, w dużej mierze zdominowanym przez mężczyzn, obszarze świata muzyki klasycznej.

Ulubione utwory Erin :

„Meditation no. 1” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do przesłuchania:
🎵 DANCE, I. when you’re broken open
🎵 Candide: Overture

Mylène Farmer

Rachel Jaques (zastępca kierownika muzycznego)

Mylène Farmer to odnosząca sukcesy kanadyjsko-francuska piosenkarka i autorka tekstów, której kariera trwa już prawie od 40 lat. W samej Francji sprzedała ponad 30 milionów płyt i jest w tym kraju jedną z najbardziej utytułowanych artystek wszechczasów.

Od początku kariery jej teksty piosenek niosą ze sobą motywy kobiecego upodmiotowienia i włączenia w życie publiczne i społeczne. W rezultacie była potężnym głosem inspirującym wiele kobiet, a także wielu przedstawicieli społeczności LGBTQ. Poprzez swoją muzykę i wspaniałe, filmowe teledyski, Mylène staje w obronie kobiet i walczy o wszystkie odcienie kobiecości; od wezwania do miłości dla wszystkich kobiet w hymnie „XXL” do walki o kobiety w teledysku do „California”, jak również przedstawiając kobiety jako wojowniczki i będąc swoją własną zbawicielką w teledysku do „F*** Them All”. Mylène jest artystką, która nie boi się mówić o czasami trudnych tematach, a piosenki takie jak jej wydanie z 2018 roku „Désobéissance” stanowi hołd dla nieposłuszeństwa i nieustraszonej postawy w kwestionowaniu istniejącego porządku w celu dokonania pozytywnej zmiany.

W trakcie swojej kariery dotykała koncepcji dotyczącymi płci, androgynii i podważała wyobrażenia o tym, jakie powinny być kobiety. Mylène wywarła na mnie ogromny wpływ zarówno muzyczny, jak i osobisty, zawsze była dla mnie głosem dającym moc i inspirację, do którego powracam raz po raz.

Ulubione utwory Rachel:

„Dessine-moi un mouton” – wideo powyżej

Dodatkowe utwory do przesłuchania:
🎵 Sans logique
🎵 XXL